وقتی کوچیک بودم و شب ها برای اینکه خوابم ببره به اسمون نگاه می کردم همیشه می خواستم یکی از این ستاره ها برای من باشه تا باهاش بازی کنم در بین این همه ستاره همیشه دوست داشتم اونی رو که از همه پرنورتر و بزرگ تر هست مال من باشه و با همین رویای کودکانه کم کم چشمام سنگین می شد و خوابم می برد ولی حالا مدتی هست که از این جریان گذشته و من بازهم مثل دوران بچگی برای اینکه بتونم بخوابم به اسمون نگاه می کنم ولی نه مثل قبل هر وقت به اسمون خیره می شم یاد حرف دوستم می افتم که می گفت: وقتی به اسمون نگاه می کنی دوست داری کدوم ستاره مال تو باشه؟به اونی که کم نورتره قانع باش چون اونی که پرنورتره رو همه نگاه می کنن می بینم درست می گه اونی که از همه بیشتر روشنایی داره رو خیلی از ادم ها نگاه می کنن و دوست دارند برای اون ها باشه ولی اونی که تک و تنها یک گوشه ای افتاده و مثل بعضی از این ستاره ها نه نور زیادی داره و خیلی هم کوچیکه  رو هیچ کس بهش توجه نمی کنه و اهمیتی بهش نمی ده ولی حالا من عاشق اون ستاره شدم چون می دونم خیلی زود می تونم بهش برسم و دستمو به طرفش دراز کنم و اونو بگیرم چون کمتر ادمی پیدا میشه که بخواد اون ستاره مال        اون باشه ....................                                                                              

                        شما دوست دارید کدوم ستاره ی تو اسمون مال شما باشه؟