ان روز که دست سرنوشت مرا به بازی دعوت کرد گمان کردم شاید تنها لحظه هایم را ببازم اما حالا همه چیزم را باختم امامی ترسم می ترسم از ان روز که تو را نیز ببازم .

دستهایم را بگیر شاید پیوند دست هایمان پلی باشد برای پیوند قلب هایمان ....

سلام
هر وقت به خودم تو اینه نگاه می کنم می بینم  چی بودم و چی شدم تو بچگی فقط دنبال بازی و  سرگرمی بودم تا روزمو شب و شبمو روز کنم از اون زمون ها خیلی گذشته و حالا به دورانی رسیدم که می فهمم که ای کاش همیشه یه بچه بازی گوش بودم و هیچ وقت بزرگ نمی شدم چون تا به این سن رسیدم از بزرگ شدن جز نامردی و دروغ چیزی ندیدم یه بار عاشق شدم عاشق کسی که همه چیز من بودم این بزرگترین ضربه ای بود که تو بزرگ شدن خوردم همه چیزم همه فکرم به خاطر اون بود گفتم شاید بتونم مثل کتابها عشق رو اثبات کنم و بگم یه عاشق واقعی هستم ولی هیچ وقت نشد شاید خدا خواست که این جوری بشه تا حالا فکر می کردم که زنده هستم ولی الان احساس می کنم که یه مرده متحرکم و فقط دارم نفس های اخرمو می کشم و تو این دنیا هیچ ارزوی ندارم که بخوام بخاطرش زندگی کنم ............؟
سودای دلم قسمت هر بی سر و ژائی نیست......................

سلام
خیلی وقته که همه چیز داره کم کم خراب می شه و دارم از بین می رم اونم فقط به خاطر یه ادم واقعا حالا دارم به معنی واقعی این شعر می رسم همیشه برام یه سوال وجود داشت که ایا تو این دنیا هنوز هم انسانهای پیدا می شن که معنی واقعی عشق رو بدونن

کاش معشوق زعاشق طلب جان می کرد
تا که هر بی سر و پائی نشود یار کسی
من نمی خوام به کسی توهین کرده باشم ولی این شعر خیلی چیزها رو به من اموخت شاید بتونه با شما هم حرف بزنه ......................